Obróbka drewna

Tym razem słów parę o drewnie. A konkretnie o jego obróbce. Mogłoby się wydawać, że drewno to materiał na tyle plastyczny, że nie trzeba wile wysiłku i sprzętu, żeby dokonywać na nim wszelkich praktyk mających na celu przeobrażenie kawałka drzewa w mebel lub element ozdobny. Nic bardziej błędnego.

Można wyróżnić kilka technik obróbki. Tą podstawową jest obróbka mechaniczna. Zalicza się do niej korowanie (usuwanie kory ręczne lub mechaniczne), cięcie, rozdrabnianie, obróbka plastyczna (ściskanie, zgniatanie, wytłaczanie, walcowanie, gięcie, prasowanie itd.). Do mechanicznej obróbki potrzebne są na przykład korowarki, które usuwają z belki korę. Czynności, które należy wykonać ręcznie także wymagają pomocy sprzętu. Do cięcia i innych prac potrzebne są piły ręczne, piły spalinowe, strugarki, różnego rodzaju pilarki.

Drugą grupę prac stanowią te związane z obróbką cieplno-wodną (hydrotermiczną) – warzenie drewna, parowanie, suszenie. W tych zabiegach chodzi przede wszystkim o oddziaływanie na drewno za pomocą gorącej pary wodnej i powietrza.

Do trzeciej kategorii należy chemiczna obróbka drewna, która sprowadza się do oddzielenia z drewna jego składników: celulozy, węgla drzewnego, furfurolu, kalafonii, terpentyny i innych substancji.

Istnieje jeszcze obróbka fizykochemiczna, stanowiąca połączenie technik mechanicznych i chemicznych. Jej celem jest utworzenie produktów drewnopodobnych.

Innym podziałem jest podział na obróbkę pierwiastkową (dającą półprodukty, które dalej się przetwarza) i wtórną, czyli wyrób mebli, beczek i innych przedmiotów drewnianych.